Işıl'ca Kitaplar Okuma Etkinliği ~~

Selamlar Millet!

Ben geldim! Görüşmeyeli nasılsınız önce bir onu sorayım... :)

Yepyeni bir okuma etkinliği ile karşınızdayım. Bookstagram hesabımı takip edenler bilirler zaten. Esra Nazenin Özdemir, Buse Güler ve Uğur Böceğinin Kitaplığı (Seda Tıraş) ile bir okuma etkinliği düzenledik. Pazartesi günü Instagram hesaplarımız üzerinden de çekiliş başlattık. Katılmak isteyenler koşsunlar bakalım, oraya :)

Ben bugün sizlere Işıl Hanım'a ait kitaplar hakkında genel bilgi vereceğim, Allah nasip ederse birkaç gün içerisinde de son kitap, KAN ve AŞK, hakkındaki yorumumu paylaşacağım! :)

Öncelikle karşınızda etkinlik takvimimiz var:
Ön Okuma - Seda Tıraş
Yorum - Esra Nazenin Özdemir
Işıl'ca Kitapların Genel Tanıtımı - MyReaL Aslı Yılmaz
Yorum - Buse Güler
Röportaj - Esra Nazenin Özdemir
Yorum - Seda Tıraş
Yorum - MyReaL Aslı Yılmaz
Alıntılar - Buse Güler

İlk olarak "Bir Türk Masalı" Serisini tanıtmak istiyorum.

 "Bekir candı, Ali kandı, Sedat aşktı." 

Ve hayat onlar için bir duadan ibaretti. 

İyiyim… İyiyiz… Biz hep iyi oluruz.

İlk kitap Duygu'nun tanıtım bülteni;

Anne sıcaklığı, baba emniyeti olmayan bir dünyada ayakta kalmaya çalışan kırılganlık abidesiydi Duygu. Üç yoldaşı vardı onu taşıyan. "Develerim" derdi onlara. O develer ki İstanbul'un en arızalı tipleriydi. Her ne kadar bela makinesi olsalar da Duygu için tek bir gerçek vardı;

"Bekir candı, Ali kandı, Sedat aşktı."

Ve hayat onlar için bir duadan ibaretti. İyiyim…iyiyiz… biz hep iyi oluruz. Güçlü olmayı en zorlu yollarda öğrenmiş dev bir çınardı Sedat. Hayatta yorulmuş, aşktan ?çoktan vazgeçmişti. Yüreğini ördüğü çelik duvarlar arasına saklamış acımasız bir adamdı o. Acılarla ?atılmış düğümlerin arasında filiz verebilir miydi aşk? Meleği şeytana döndürüp, şeytanın ruhunu ele geçirebilir miydi aşk?

Serinin ikinci kitabı Ali'm;

"Biliyordum, onu gördüğümde yine bütün kalkanlarım bedenimi saracak ve aşık ruhumu saklayacaktım. Artık hiç değilse kendime dürüst olma vaktiydi. Aslı ruhuma işlemişti işlemesine de ben bunu istiyor muydum? Hoş, aklıma ve ruhuma girerken bana sorduğu yoktu ama korkuyordum. Hiçbir şeyden korkmadığım kadar korkuyordum."

Ali Aral, nam-ı diğer Ali'm… Karanlık ve acımasız bir hayatı seçmek zorunda kalan, korkularını ve pişmanlıklarını kör bir cesaretin arkasına saklayan bir adam… Ali'm, yetimliğin acısını : Duygu'ya kan, Bekir'e can, Sedat'a yıkılmayan duvar olarak unutmuştu. Avare aşkların efendisiyken bir gün hayatına gökten zembille inen Aslı'yla tanıştığında, hayatındaki en büyük eksikliğin ne olduğunu anladı : AŞK… Fakat hayatındaki eksik şeyi yerine koymak sandığı kadar kolay olmayacaktı… Hercai arzuların ebedi aşka dönüştüğü Bir Türk Masalı daha…

Serinin üçüncü kitabı Bekir;
Yaşam, Umut Üzerine Kurulan Camdan Bir Dünya…

Aşk; Bekir'in kaderine yazılmış bir vuslattı ve savaşmadan bu aşka ulaşamayacaktı. Yıllar boyu sadakatle savaşacak, ruhunun karanlığını aşkıyla aydınlatacaktı... Her şeye rağmen sabırdı aşkı...

Ne geçmişi... ne geleceği... ne umutları yön verecekti hayatına. Dua olacak bir cümle girecekti ailem diyeceği insanlarla birlikte karanlık çökmüş öksüz ruhuna...

İyiyim... İyiyiz... Biz hep iyi oluruz.

Yıllarca içini kemiren kimsesizliğe, ailem diyeceği, uğruna canını vereceği insanlarda bulduğu sevgi cevap verecekti.

Kan olmak değildi mesele...

Mesele can olmaktı...

Kişisel Yorum:

Beni biliyorsunuz ben öyle resmi yorumlar yapamam! (: İçimden geldiğince yani...
Serinin ilk kitabı Duygu; Bütün karakterlerimizi konu alıyor. Hepsi hakkında az ya da çok bir şeyler veriyor bizlere. Ama daha çok Sedat'ımız ve Duygu'yu içeriyor, elbette :)

Alim; Duygu'da gönülleri fetheden serserimiz Ali, Duygu'nun deyimiyle Ali'm hakkındakileri veriyor bize. Ah bu arada Alim'in yarinin adı da Aslı. Hani öyle söylemek istedim (:

Ve Bekir... Onu anlatmaya kelimeler yeter mi, bilmiyorum... Her hikayede hepimizin içine başka birileri işler ya benim de içime işleyen ilk karakterdi Bekir. O yüzden ayrıca yazılacağını duyunca inanılmaz sevinmiştim. Onun o 'Bekir, Ölsün sana...' deyişleri, gözleriyle sevişleri, o sessiz sakin haliyle Selma'nın durmak bilmez çenesinden dökülenleri aşkla dinlemeleri... Ahh Bekir AŞKtı, diyesim geliyor her defasında...

Şimdi de heyecanla Sedat'ı bekliyoruz! Öksüzünü yıllarca uzaktan sevişini, acılarını, aşkını ve daha birçok şeyi öğrenmek için...

Size birkaç da alıntı vereyim bari! (:

"Bana hep böyle bak olur mu?"

"Sana hep aşkla baktım, ilk gördüğüm andan bu yana..." (Sedat'mdan okumalıyız işte sözleri bir de...)

"Beni nasıl sevebilirsin?"

"Sevdiğimi söylemedim zaten,"

"Öküzlük etme, ciddi bir şey konuşuyoruz," (Yerim yaa şapşalları :))

"Bitirdin beni cano!"

"Ben onu öksüzüm diye severken aslında ben onun yetimi olmuşum haberim yok..."

"O andı, benim Sedat'ın aşkını anladığım vakit... Sevdiğini koklardı insan çünkü. Benliği insanın sevdiğinin kokusuyla tamamlanırdı." (Duygu)

***

"Kaç gecenin karanlığını koynuna aldın sen adam. Kaç ömrü tüketip büyümek zorunda kaldın?"

"Seni gördüğüm ilk andan beri senin için ölüyorum. Sevmeyi bilemedim! Yine bilemeyeceğim ama benden kurtuluşun yok."(Ali'm)

***

"Ben Selma'ya kavuşana kadar gülmeyecek... Yarım kalacak, ancak onunla tamamlanacaktım." 

"Ben... İpsiz sapsız, yuvasız bir o kadar avare Bekir! Birinin kalbinde yer mi etmiştim?"

"Senin kalbinde bulduğum değer yeter bana.

Zaten benimsin. Seni, ölene kadar beklerim..."

"Hayatım aşkımda, nefesim Selma'da sıkışmış. Ne yaşıyor ne yaşatabiliyordum." (Bekir)

Modern Çağ Masalı Köle Tanıtım Bülteni;

Kudretli bir prensin bir köleye duyduğu tutku... Bir kölenin efendisine olan aşkı...

Veliaht Prens Edward, yatağını nice kadınlar süslerken, aradığı tutkuyu kölesinin gözlerinde bulduğunda âşık olabileceğini hiç düşünmemişti. Aslında Prens Edward'ın aklını kurcalayan sorunun yanıtı gayet basitti: İkisi de sadece bedenlerinde özgürdüler. Ne Edward bir prensti ne de Jaymie bir köle... Dudakları, gözleri, elleri özgürce konuşuyordu. Sevişmeleri, birbirlerine haykıramadıkları, söylemek isteyip susmak zorunda kaldıkları cümlelerdi.

Her istediğini elde etmiş bencil bir prens, bir kölenin aşkıyla baş edebilecek mi? Aşkları için geleneklere karşı savaşırken engelleri aşabilecekler mi? Kaybedişi, intikamı ve pişmanlığı yaşarken sevgileri yeniden doğru yolu bulabilecek mi? Şehvetin, masumiyetin ve acının derinlerinde; aşkın her hâlini anlatan bir hikâye...

Kişisel Yorum:

Köle ah Köle vah Köle! Kitabı çokkk uzun zaman önce okudum ve o zamanlar; belli bir yere kadar Sevgili Prensimize sövdüm, kalan yarısında Sevgili Kölemize! :) Bazı anlarda kendimi parçalamak istedim hatta :D Kitabın içine girip ikisinin ağzının ortasına ikişer tane çakıp 'Adam olun lan, kendinize gelin' diyesim gelmedi desem yalan olur! :)) Duyguları bu kadar yoğun hissetmemi sağladığı için yazarımıza gönülden teşekkür ediyorum tabi ki de! :)
Veee Işıl abla ne kadar kabul etmese de bence güzel olan her şeyi hak eden tek kişi Marlon'du... Dahasını da söylerim ama spoiler olur o yüzden direk geçiyorum bu kısmı! :)

İki farklı seven adam okuyoruz aslında bu kitapta. Dokunmaya kıyamayan bir adam ve bencillikle sarmalanmış, istediği her şeyi elde etmeye alışkın olduğundan elde edemediği ilk anda deliye dönen bir adam...
Ve yine diyorum ki benim favorim kesinlikle Marlon'du...  Ah canım kıyamam ben sana, gel ben basarım seni bağrıma dedim kendisine çoğu zaman...

Buyurunuz bunlar da Köle'den alıntılar;

"Dudakların delilik.

Tenin delilik.

Benim olan her yerin delilik.

Ve sen, buna değersin." 

"Efendim dediğin her seferinde seni öpeceğim,"

"Ben anlamadım. Diyecek miyim, demeyecek miyim?"

"Bunu sen bulacaksın... Ben bir şey talep etmiyorum. Her efendim dediğinde, yer, zaman fark etmez, seni öpeceğim haberin olsun,"

"Ben bu anlaşmaya bayıldım,"

"Hayatım, sana Köle olarak son bulacak..."

Son olarak kitaplarda cinsellik vardır arkadaşlar, haberiniz olsun ona göre karar verin. Özellikle Köle'de! (:

Yeniden görüşünceye dek kendinize çok ama çok dikkat edin, kötülükler uzak olsun sizlerden...

Herkese şimdiden keyifli okumalar dilerim!

Kocaman Sevgilerimle,

MyReal