Selamlar Sevgili Blog Dostum!
Öncelikle herkesin geçmiş bayramını tebrik etmek isterim. Umarım Rabbim çok çok çok daha güzel bayramlar görmeyi nasip eder.
Bu bayram benim için oldukça zor ve yorucu geçti. Hayatımızda ilk defa kurbanımızı tek başımıza kestik. O sebeple ben de eşim de çok zorlandık. Ailenin kesmesi senin onlara destek olman ayrı, tüm sorumluluğun sende olması apayrıymış. Bizzat yaşayarak gördük. İlk gün akşama doğru kesilen kurbanımızın bölünmesi paylaştırılması falan derken 9 gibi çıkabildik alandan. Yakında olan bazı tanıdıklara, eski komşulara kurbanlarımızı dağıtıp eve döndük.
Ben şimdi bu kurbanlarla n'apacağım diye düşünüp anneciğimi anıp ağlarken Allah bin kere razı olsun canım komşum yetişti imdadıma. Açıkçası ben etten anlamam, neresi kıyma yapılır, neresi nasıl doğranır, insanlara neresi pay edilir... Komşumla birlikte kalan akrabalarımızı ve komşularımızı hesaplayarak tek tek herkesin payını ayırıp poşetledik. Alper Murat köfteyi çok sevdiği için komşu ablanın yardımıyla kendimiz için kıymalık ayırdık ayrı bir kaba koyduk. Uyuduğum zaman saat gecenin ikisi falandı... (Hayatımın rekoru :))
İkinci gün eşim ne yazık ki izinli olmadığı için işe gitti. Ben de kalktım kara kara düşünüyorum bunca eti nasıl taşıyacağım Alper Murat'la bu sıcakta oradan oraya nasıl gidip geleceğim... Derken bu sefer de canım kayınım yetişti imdadıma. Kendisi de karşıya gidiyormuş sağolsun bizi de götürdü. Çok şükür ki kurbanımızı herkese temiz bir şekilde teslim ettik. Rabbim umarım hayırlarımızı kabul eder...
Kardeşim, kuzenlerim, arkadaşlar falan hep birlikte babamda buluşup bayramlaştık. Birer kahve içtik, sonra herkes başka başka kapılara koştu. Bayramın en güzel yanı da bu olsa gerek *-*
O kadar yorgundum ki biran evvel eve gidip dinlenmek istiyordum ama Alpişim vapura binmeyi çok istediği için dayımın eşinin peşine takıldık ve tramvayla Eyüp'e geçtik. Vapurun kalkmasına 20 dkk falan vardı neyse bekleriz deyip geçtik sıraya bir de ne göreyim vapurumuz 15 dkk rotar yapacakmış. Yalan yok vapurun rotarına hayatımda ilk defa denk geldim :)
Sonra tabi benim afacan tüm gün koşturmanın verdiği yorgunlukla kucağımda uyuyakaldı :)
Eyüp'ten Üsküdar, Üsküdar'dan Kadıköy, Kadıköy'den ev derken saat gene 9 olmuştu. Eşim annesinde olduğu için biz de oraya gittik. Sağolsun kayınvalidem bizim için yemek hazırlamıştı. Hemen sofrayı kurup yemeğimizi yedik, çayımızı içtik...
3. gün köfteler için soğan, maydanoz falan alayım deyip markete gittik. İncecik ve sapsarı olmuş maydanozları 20 TLye görünce bir sinir olmadım değil. Ekonomik anlamda daha ne kadar kötüye gideceğiz hiç bilmiyorum... Allah gerçekten yardımcımız olsun.
Velhasıl üçüncü gün de Alperin peşinde koşmakla ve köftelerle uğraşmakla geçti.
4. gün komşu abla hadi gel kahvaltıya Botanik Bahçeye gidelim bize değişiklik olur çocuklar da oynarlar dediği için oraya gittik ama benim canım oğluşum orada da beni peşinden koşturmaya devam ettiği için yorgunluktan bitmiş bir halde döndüm eve :)
Biz 9 gün tatil yapan şanslı kesimden olmadığımız için de 2 gündür ofisteyiz. Eh birilerinin çalışması lazım dimi? :)
Önümüzdeki hafta kalple ilgili küçük bir operasyonum olacak o yüzden 3-4 gün hastanede olacağım. Açıkçası biraz korkuyorum. Sürekli Alpişim bensiz nasıl duracak, üzülecek mi?, diye düşünüyorum...
Bana dua edin, lütfen.
Yeniden görüşünceye dek kendinize çok iyi bakın!
Kocaman Sevgilerimle,