Yumi-chan / Yumika & Ben ~~

Herkese Selammm,
Bildiğiniz üzere - bilmiyor da olabilirsiniz tabii- annecim artık evde misafir ağırlamama izin vermiyor. Ben de o yüzden küstüm tatil günlerim de bile odamdan çıkmıyorum yaklaşık 10-15 gündür.

Dün daha önce numaramı bıraktığım Turizm şirketi çalışanı beni aradı ve onlardan daha önce tur alan genç bir Japon kızın yardıma ihtiyacı olduğunu söyledi.
Annemle triplendiğimden önce kabul edemedim evde ağırlamayı ve arkadaşlarımla iletişime geçmeyi denedim ama onlardan geri dönüş alamayınca gururumu bir kenara atıp - ki bu benim için çok zor bir şeydir- annemle konuştum..

Yumi Kapadokya'dan Pamukkale'ye geçerken cüzdanını çaldırmış. Banka kartı, parası, kimliği her şeyi gitmiş doğal olarak.. Turun parasını önceden ödediği için İstanbul'a geri dönebilmiş ve turu aldığı turizm şirketinin çalışanıyla görüşmüş bana yardım edebilir misiniz diye.. Bunları anneme anlatınca ee tabi kız annesi yüreği el vermedi ve SON DEFA izin veriyorum dedi altını çize çize Son Defa.


Malum 29 Ekim Cumhuriyet Bayram'ı biz de arkadaşlarımla buluşup Beşiktaş'a gitmeyi ve havai fişek gösterilerini izlemeyi falan planlıyorduk ama son dakika onları arayıp durumu anlattığım da onlar da çok üzüldüler Yumi'nin durumuna ve buluşma saatimizi planlarımızı vs revize etmek durumunda kaldık..

Ben Sultanahmet'e gidip Yumi'yi aldım Shiny Turizm'den.. Onu gördüğüm de koltukta iki büklüm uzanmış arkasını dönmüştü önce uyuduğunu sandım ama sonra sesimi duyup bana dönünce baktım gözleri nemli nemli.. Oradakilerle sorun yaşadığını düşündüm ve hemen "Hadi Kalk Gidiyoruz" dedim kocaman kocaman gülümsemeye çalışarak..
Ofisten çıkar çıkmaz hüngür hüngür ağlamaya başladı Yumika.. O kadar üzüldüm ki ne yapacağımı bilemedim.. Adlarımızı bile söylemedik birbirimize hiç bir şeyimizi bilmiyoruz ve kız gözlerimin önünde ağlıyor. Dayanamadım ve sarıldım buna. "Lütfen artık ağlama. Burdayım yanındayım yardım edeceğim sana.. N'oldu? Seni incitecek bir şey mi söylediler? Yoksa cüzdanını kaybettin diye mi üzülüyorsun. Lütfen artık ağlama" falan demeye başladım ama Yumi'nin gözlerinden yaşlar oluk oluk akıyor hala.. Bir kenara geçtik bu iyice ağlayıp rahatladı ve ondan sonra anlattı her şeyi tek tek.. Tabi onlar Yumi'nin çok özeli olduğundan sizlerle paylaşamayacağım..
Neyse tramvay yolu boyunca Eminönü'ne doğru yürüdük.. O sıra işte Yumi iyice açıldı ve bana İstanbul'a neden geldiğini, neler yaşadığını ve ne konu da yardıma ihtiyacı olduğunu vs daha ayrıntılı anlattı..

Eminönü'nden otobüsle Şişli'ye gittik ve arkadaşlarımla buluştuk.. Onlar da Yumi'yi görür görmez "bu ne gözleri nasıl şişmiş böyle? Ağladı mı bu kız" falan dediler.. Onlara da anlattım olanları..

Kızlarla biraz takılıp yemek yedik.. Sonra Yumi'yi markete götürdük ve birkaç kişisel ürün aldık.. :) O da "Kızlarla olmak çok güzel!" diyerek mutluluğunu ifade etti bize..
Daha sonra benim evime gittik ve Yumi'yi hemennnnn banyoya soktum.. Duş aldıktan sonra 2 gündür yollarda olduğunu duş bile alamadığını ve kendini çok kötü hissetiğini söyleyip defalarca teşekkür etti.. O kadar saf, tatlı, iyi kalpli ve çocuk ruhlu bir insan ki şu hırsızlardan bir kez daha nefret ettim..
Daha sonra cafe'ye vs gittik ama onları sonra anlatacağım..

Şimdi şu hırsızlık olayına değinmek istiyorum.. İnsanlar neden bir turist görünce onlara $-$ bakıyor anlamıyorum.. Yumi benimle aynı yaşta bir üniversite öğrencisi yani yalnızca 22 yaşında ve bu seyahati yapabilmek için 2 sömestr boyunca okuluyla birlikte part time işlerde çalışmış ve parasını biriktirmiş..
Yani bizlerden hiç bir farkı yok! Ve o bir kız çocuğu cebinde parası olmazsa başına gelebilecekleri düşünmek bile istemiyorum! Eğer turun ödemesini İstanbul'a dönüşlü yapmamış olsaydı bilmediği bir yerde yapayalnız ve beş parasız kalabilirdi.. Ya da buraya geldiğin de turizm şirketinin çalışanı umursamaz kötü biri olsaydı yine sokakta kalabilirdi..
Ya da benimle tanışmasaydı ailesi ona para gönderene kadar yine sokakta kalabilirdi..
Ve İstanbul sokaklarının ne kadaaarrr güvenli olduğunu hepinizin bildiğine eminim!
Lütfen arkadaşlar hem bizler hem de çevremizdekiler birbirimizi bu konuda bilgilendirirsek bu olumsuzluklar azalıp yavaş yavaş yok olur.. Lütfen ülkemize gelen turistlere para kasası ya da ucuz tecavüzlük kadınlar olarak bakmayalım..

Yumi'nin yaşadığı bu olay beni gerçekten çok üzdü.. Bana sarılıp ağlarken adeta içim parçalandı.. O kadar hayat dolu şirin bir kız ki evde kuzenlerimle oynarken ona bakınca bir kaç saat önce o ağlayan kıza hiç ama hiç benzemiyordu.. İlk gördüğüm an adeta tükenmiş, çaresiz ve yapayalnızdı. Ama evde çocuklarla oynarken hayata yeniden dönmüş gibiydi!

Çok uzun bir yazı oldu farkındayım.. Ama bunları söylemeseydim kendimi kötü hissedecektim. Sabırla okuyan tttüümmm arkadaşlarıma sonsuz teşekkürler..

Sevgilerimle,

 MyReal