Tanrı Daima Tebdil-i Kıyafet Gezer - Laurent Gaunelle ~~

"Bu ara arıyorum mutluluğu deliler gibi bu kitapta çıktı bir anda karşıma bakalım sonu ne olacak..
Bulabilecek miyim mutluluk denen şu şeyi bu sefer de.. Bu melankoli çok uzadı çünkü.. Gounelle'nın bu kitabı çok övgü almış. Bitireyim ben de yorumumu paylaşacağım sizlerle" demiştim bir hafta kadar önce..

Kitabı pazartesi günü bitirdim ve bu kitap hakkındaki görüşümü pazartesiden beri yazmayı düşünüyorum ama bir türlü yazamadım nedense...

Neyse fazla uzatmadan kitaba döneyim..

"Mutluluğun kapını çalmasını bekleme, sen ona git! 

Hayatını değiştirecek roman bu işte!

Bir düşünün. İntihar etmek üzeresiniz. Bir adam hayatınızı kurtarıyor, ama karşılığında sizinle bir anlaşma yapıyor. Bundan sonra o ne söylerse sorgusuz sualsiz yapacaksınız. Kendi iyiliğiniz için... Çaresiz, kabul ediyorsunuz ve hayatınızın iplerini tıpkı bir kukla gibi başkasının ellerine bırakıyorsunuz. Ve hayatınız eskisinden çok daha güzel oluyor. Yine de şüpheleriniz var: Bu adam aslında kim? Çevresindeki gizemli kişilerin sırrı ne? Sizden aslında ne istiyor?

Tanrı Daima Tebdil-i Kıyafet Gezer, kendi kendimize koyduğumuz engelleri, korkularımızı ve ön yargılarımızı nasıl aşacağımızın, kaderimiz sandığımız mutsuz bir yaşamı, bizi mutluluğa götüren bir yolculuğa nasıl dönüştüreceğimizin hikâyesi."

Kitabın arka kapağında böyle yazıyordu ve sanırım ilgimi çekmesinin sebebi de buydu çünkü o sıra cidden depresyona girmek üzereydim..

Kitabı bir solukta bitirdim. Gerçekten çok güzel noktalara değinilmiş. Okurken kendi kendime yaptığım birçok şeyle karşılaştım diyebilirim. Çünkü Laurent gerçekten günlük hayatımızda en çok yaptığımız yanlışları / kendimizi sınırlandırmalarımızı çok güzel gözlemlemiş ve bunu çok güzel bir şekilde ifade etmiş..

"İnsanların bize değer vermeleri için önce biz kendimize değer vermeliyiz, onların bizi sevmesi için önce biz kendimizi ve onları sevmeliyiz, kendimizi bir kurban olduğumuza inandırmamalıyız.." Kitabın ana fikri bu bence.. Ben gerçekten çok sevdim ve uzun süredir kurban rolü oynadığımı ve bu rolün beni gerçekten de üzmekten başka hiç bir işe yaramadığını fark ettim..

Çok severek okuduğum bir kitaptı anlayacağınız. Yazarın anlatımı da çok güzeldi.. Olayları ilişkilendirmeleri vs bence gerçekten iyiydi. Özellikle kitabın sonunda şok oldum resmen.. Kesinlikle böyle bir şey olmasını beklemiyordum. Çok normal olağan bir sona öyle bir hazırlıyor ki sizi tamamen şaşkına dönüyorsunuz.. Yani diğer okuyan insanlar benim gibi hissetmiş midir bilmiyorum ama ben kesinlikle Dubrovski'nin bunu yalnızca itibarını geri kazanmak için yaptığını, çocuğu kullandığını düşünüyordum. Son ana kadar da bundan hiç ama hiç şüphem yoktu.. Gerçekte neler olduğunu okuyunca şok oldum ve  "ama nasıl olur yaa" falan dedim kendi kendime..

Ayrıca paranın mutluluk getirmediğini de bir kez daha anlamamızı sağlamış Laurent.. Gerçekten de şu para denen şeyi araç olmaktan çıkarıp amaç haline getirmek insanlığın en büyük hatası ve cezası bence.. Varlığının ya da yokluğunun bize zarar vermesine izin vermemeliyiz bence.. Her şeyin fazlası nasıl zararsa paraya olan bağlılık ve sevginin de zarar olacağını unutmamalıyız..

Kısacası güzel ve etkili bir kitaptı, bence herkesin en azından bir kere okuması gerekir bu kitabı..

Elimdeki kitaplar bitince Laurent'tan " Mutlu Olmak İsteyen Adam"ı okumayı planlıyorum...
Şu an Debbie Macomber'den "Küçük Mucizeler Dükkanı"nı okuyorum ve bu seriye geçte olsa başlamış olmanın mutluluğunu yaşıyorum..
Şimdilik benim kitap dünyamdan bu kadar...

Sevgilerimle,

MyReal