MyReal Yazıyor : Mini Bir Deneme / PART 3 ~~

Selamlar Blog Dostlarım! 

Yapılan yorumları gördükçe yazma hevesim daha da artıyor ve gerçekten çok mutlu oluyorum. 

Ben normalde ilahi bakış açısıyla ve biraz daha ağdalı bir dille yazmaya alıştığım için bu tarz aslında hem zorluyor hem de heyecanlandırıyor. O yüzden yapılan yorumlar çok önemli çünkü gerçekten çok mu sade yazıyorum, çok mu abartıyorum yoksa her şey dozunda mı yorumlarınıza bakarak anlıyorum. 

İyi ki varsınız! *-* 

ilk bölüm

ikinci bölüm

~~

Elimde kaçıncı olduğunu bilmediğim bira şişemle birlikte bir anda sahneye atlıyorum. Bay Gizemli yeni bir şarkıya giriş için kendisine eşlik eden baterist arkadaşına bir şeyler söylerken kafamı aralarına uzatıyorum.
"Heyyo," diyorum suratımda aptal bir gülümseme olduğuna yemin edebilirim! Baterist Ozan beni hemen tanıyor, "Es?" diyor bana anlamaz gözlerle bakarak. Haklı çünkü ben de ne yaptığıma anlam veremiyorum. İçimdeki aklı başında Es, beni uyarıyor ama onu dinleyemiyorum. Bir daha böyle içersem iki olsun! 

"Ozan ya ben de bir şarkı söyleyeceğim ama ya," diyorum hem de o a'yı uzata uzata. Hay Lanet! 

Ozan mahcup gözlerle henüz adını dahi öğrenemediğim solist beye bakıyor. Evet, yanlış duymadın adını bile bilmiyorum, çünkü daha birkaç hafta öncesine kadar buranın solistliğini çok tatlı birkaç kız yapıyordu. Hayır zaten neden bunu getirip de başıma bela ettiler ki. Off! 

Bay Gizemli umursamaz bir tonla "Bana uyar," gibi bir şeyler gevelerken bir cesaret kafamı ona doğru çeviriyorum ama o çoktan arkasını dönmüş, kendisi için ayarlanan sandalyesine oturuyor. Hah! Ukala dümbeleği. Ben senin aklını alayım da gör bakalım! Ozan'la son kes şarkı hakkında konuşup şişenin dibinde kalan biramı da kafaya diktikten sonra-Allah'ım nerede o aklı başında, kibar Es!-  kenarda duran elektro gitarı da alarak sahnenin en önüne -bay kendini beğenmişin tam önüne- geçiyorum. Aysu'nun maviş, ayaklı mikrofonu getirip önüme koyuyor. Elektro gitarın bağlantısını da yapıyor. Sanırım her ne kadar alkolün etkisinde çılgınca bir karar almış olsam da içimde hala mantıklı olan o derinde saklı yerdeki endişe yüzümden okunuyor ve maviş bile halime acıyor. Tatlı mavişimize gözlerimle teşekkür ediyorum. 

Gözlerimi yumup derin bir nefes alıyorum. 1-2-3 ... Hadi kızım hadi başarabilirsin, göster kendini! Ez geç! Parmaklarım yavaş yavaş tellerin üzerinde kaymaya başlıyor. Hemen ardından ilk sözler dökülüyor dilimden. Sesimin titrediğini kendim bile duyabiliyorum, hadi Es!.. 

Bu şarkı bir haykırış, bir öpücük, sıcak bir kış

Bir demet gül, bir dokunuş

Bu şarkı bir yalvarış, bitmesin sürsün bu düş

Sen de düşün, sen de konuş

Nereye gider bu aşk?

Nereye? Dur gitme!

Nereye gider bu aşk?

Nereye? Dur gitme!

Bırak kadının olayım

Bırak kadının olayım

Ve ikinci tekrarda benle birlikte tüm kafe ayakta şarkıyı söylüyor. Tanrım! Bu harika bir his. Kendimi ünlü rock yıldızları gibi hissediyorum resmen. Ayık kafayla böyle bir şey yapmam mümkün olabilir miydi? Asla! 
Ve son kez, avazımız çıktığınca hep birlikte söylüyoruz; Nereye gider bu aşk? Nereye? Dur gitme!

Ve daha naif, daha kadınsı bir tonla ; Bırak kadının olayım, Bırak kadının olayım ...

~~

"Herkese teşekkürler!" diyerek gitarın kablolarını bile çıkarmadan sahnenin kenarına bırakıp adeta koşar adım kendi masama geçiyorum. Heyecandan ellerim, bacaklarım hatta içim titriyor farkındayım. -Islıklar alkışlar!- Yüzümdeyse engel olamadığım bir tebessüm var. Aferin sana kızım işte bu, başardın!

Aysu, fal taşı gibi açılmış gözlerle bana bakıyor. "Sana inanamıyorum Es!!! Biraz önce şahit olduğum şey gerçek miydi? Ben rüya falan görmüyorum dimi? Cimciklesene beni,  hadi, çabuk cimciklesene!" diye neredeyse çığlık çığlığa nefes almadan konuşuyor. 

"Abartma Aysu, otursana şuraya," deyip çekiştiriyorum ama o tabi ki de beni zerre takmıyor.

"Abartma mı? Abartma mı? Kızım, sen biz baş başayken bile ben onca dil döküp yalvar yakar dilenci olduktan sonra bir iki şey söylersin ama şimdi kendi kendine kendi ayaklarınla sahneye çıktın! Sahneye!" diye sesinin desibelini iyice yükselterek konuşmaya devam eden arkadaşımı bu defa pek de kibar olmayan bir şekilde çekiştirerek yerine oturtup ağzını kapatıyorum.

"Sussana kızım ne bağırıyorsun?" dedikten sonra ben de sandalyemi sahneye çaktırmadan yandan yandan bakabilecek şekilde düzelterek oturuyorum. Aslında bay kendini beğenmişin -evet sürekli yeni lakaplar türetiyorum- yüzüne, doğrudan gözlerinin içine bakmak, verdiği/vereceği tepkiyi görmek için ölüyorum ama cesaret de edemiyorum işte. 

Işıl heyecanla yanıma gelip "Aysu hanım harikaydınız! N'olur bana bir imza verin, hatta durun bir dakika telefonumu alayım da bir selfie çekelim, ileride ünlü olursanız herkese hava atarım!" diyor. 

Siparişleri yazdığı adisyona imzamı atmaya çalışırken "Işılcım lütfen telefonunu alırken bana bir bira daha getirebilir misin?" diyorum ve yüzümdeki aptal sırıtışa asla engel olamıyorum.  

Aysu "Bu konu burada kapanmadı haberin olsun, ayrıca Işılcım sen küçük hanıma sert bir kahve getir zira bugün alkol sınırını yeterince aştı," diyor. 

"Ah üzgünüm annecim ben kafeye arkadaşımla geldiğimi sanıyordum," deyip bir de dil çıkarıyorum. Allah'ım! Sabah bu anları hatırlarsam yerin dibine girmek isteyeceğim eminim. 

Aysu sanki mümkünmüş gibi gözlerini daha da belerterek bir hışım yerinden kalkıyor. "Kalk çabuk küçük hanım eve gidiyoruz hadi. Boşver kahveyi falan hadi," diyor ama ona aldırış etmiyorum. 

"Bana ne kalacağım ben, onu dinleyeceğim," diyerek sahneye dönüyorum. Sanki o da benim ona dönmemi bekliyormuş gibi tam o anda konuşmaya başlıyor. O ukala, kendini beğenmiş sesi sarıyor yine etrafımı : "Hanımefendiye sahnemize renk kattıkları için teşekkür ettikten sonra Mustafa Ceceli'den ES diyelim mi Ozan?" derken bana göz kırpıyor ve şarkıya tam ortasından başlıyor. 

Es nereye istersen

Nerde çok sevdiysen, uğra bir geçersen

Maziyi savura savura es

Deli rüzgârlarla, kalbimi bir arada

Tutamam yaşayamam

Son nefesim ol içime es

Allah'ım sen benim aklıma mukayyet ol! Ben mi kafayı yiyorum yoksa bu adam kendince bana mesaj mı gönderiyor? Bu akşam burada yaşadıklarım gerçek değil dimi? Birazdan uyanacağım ve sürpriz hepsi bir rüyaymış olacak! değil mi? Hadi ama Es kaç yaşında kadınsın böyle ergen ergen rüyalar mı görüyorsun hala? Bence biri Aysu'yu değil beni bir cimciklesin. 

Hayır, hayır ergen ergen rüyalar falan görmüyorum tam olarak öyle şeyler yaşıyorum! Kalbim yerinden çıkacakmış gibi atıyor, karnımda, midemde, içimdeki her yerde kelebekler uçuşuyor ve ben adeta bir sapık gibi gözlerimi dahi kırpmadan -kırpamadan- bay mükemmel sesi dinliyorum. 

Es Ne zaman istersen, aynı yerdeyim ben

Es kaza sevmişsen, kalbimi kavura kavura es

Deli rüzgârlarla, yüreği bir arada

Tutamam yaşayamam

Son nefesim ol içime es!

~~

Hikayenin sonu nasıl bitsin sizce? :)

Umarım okurken keyif almışsınızdır. Yorumlarınız benim için çok değerli, lütfen mutlaka görüşlerinizi belirtin. ^^

Yeniden görüşünceye dek kendinize çok iyi bakın!

Not: Görseller Google Amcadan alıntıdır. ^^

Kocaman Sevgilerimle,

MyReal