Hafta Sonundan Kırıntılar~~

Önceki postumda anlatmıştım bu hafta sonu düğün var diye. Hem de 2 tane (:
Cuma günü işten çıktım yorgun argın aklımın bir köşesinde "acaba gitmesem mi? ayıp olur mu yaaa?" düşünceleri ile bindim metrobüse -tabi yine ezile ezile :)-

Bursa'daki parktan süper bir kare :)

Kınanın yapılacağı salonu bulmak hiçte kolay olmadı. Çünkü daha önce hhhhiiiçççç gitmediğim bir yerdeydi. Geç kaldım diye üzülürken salona bir girdim ki daha kimsecikler gelmemiş. 5-10 kişi var. Neyse içimden bir oh çektim. Ve hemen lavaboya gittim.. Malum işten çıkmışım, haftanın da son günü bide metrobüste, minibüste ezilmişim saç baş darmadağınık :)
Hemen hafif bir makyaj yaptım ve o kısacık, şekil almaz saçlarımı topladım.
Millette beni bekliyormuş sanki. Lavabodan bir çıktım salon dolmuş :)
Hemen gittim bizimkilere selam verdim. Çok özlemişim taşınmadan önce her gün birlikteyken bir anda 15-20 gün ayrı kalmıştık..

Gören "Aaa hasta mısın sen canım? Hiç halin yok gibi.. Zayıfladın mı sen? Bu ne hal..." gibilerinden bi şeyler söylemeye başladı. Düşünün yani o derece kötü görünüyorum. Tabi bunda gerçekten biraz hasta olmamın da payı büyük..
Neyseee canımm kınaya dönelim biz.. Gelinle damat geldi, orkestra ve bizim akraba düğünlerine neredeyse her zaman gelen o yakışıklı şarkıcımız da geldi.. Eee tabi benim keyfim de yerine geldi.. O söylemeye başlayınca biz de oynamaya başladık :)

Yerime oturduğum da yengelerim hani hastaydın sen kendine gelmişsin deyip güldüler :)
Ama gerçekten de öyle. Bu müzik, gülücükler, mutluluklar beni kendime getiriyor yaa.. Tamamen bambaşka bir ruh haline bürünüyorum sanki.. Ruhum yenileniyor yahuuuu :)

Geldik İkinci Güne/Cumartesi:

Aynı parktan aynı ağacın gölgesi :)

Malum 2 düğün var demiştim. İlk düğünümüzün kınasını yaptık düğünüde pazar gününe..
2. düğünümüz ise cumartesi günü ve Bursa'da... Sabah kalktım. Önceki günün yorgunluğu ve gelecek günlerin telaşı ile hazırlanmaya başladım. Baktım gömleğim kırışık duruyor orda - yeni aldığım kıyafetleri yıkamadan giyemem de ben :) - sevgili anneciğim ütüleyip kızına güzellik yapmamış ne yazık ki..
Yengeme saçlarımı yaptırırken bir yandan da anneciğime yağ çekiyorum ki konuyu ütüye getireyim..
O sıra benim akıllı yengem demesin mi " Bak nasıl da işini biliyor. Nasıl yağ çekiyor da tatlı diliyle her işini yaptırıyor bize" hehehe öyle bir güldüm ki anlatamam :)
Elektrik kesintisi vb şartlardan dolayı gecikmeli de olsa hazırlanıyordum kiii pantolonun beline atılan pensin ne kadar fazla olduğunu ve o sırada belindeki bölüme zarar verildiğini fark ettim ve deliye döndüm!
Hemen anneme dönüp " Bunu alırken bakmadınız mı anne yaaa şuraya bakkkk" deyip zırladım.
Sonra sevgili yengeciğim koştu imdadıma ve bana kendi pantolonunu verdi. "Ben bunu götürür değiştiririm yarın ki düğüne gelirken de getiririm yanımda canım. Bir şey olmaz yarın giyersin bunu" dedi. Ben de kocaman öpücük verdim şekerciğime ve hazırlanma işimi tamamladım..
Sonra anneciğimle Kabataş BUDO iskelesine gittik, biletlerimizi aldık. Hareket saatini beklerken miiisss gibi sokak köftelerinin kokularına dayanamadım ve hemen gidip aldım :)
Yolda giderken güzel güzel karnımızı da doyurduk anlayacağınız :) O sırada da whatsapp üzerinden konuştuğum biri Japon biri Koreli arkadaşıma gittiğimiz yeri, Osmanlı'nın eski başkentlerinden biri olduğunu vs anlattım ve Türkiye'ye geldiklerinde birlikte bir Bursa turu yapacağımıza dair sözleştik..

Sabah erken kalktığı için uykusuz olan anneciğim uyuyor.. Munzur kızı da hemen fotoğraf çektiriyor ama ışığın açısından yüzümüze nur iniyor hehehe :)

Vee Mudanya'dayız... Allah'ım nasıl güzel bir yer burası böyleee..

Balıkçı amca mis gibi, taptaze balıklar satıyor hemen iskelenin yanında.. :)

Çok sevdim valllaaa ve hemen annişkom ve abiciğimle fotoğraf çektirdik..

Ahh bide saçlarım yüzüme yapışmayıp gözlerim güneşten kısılmayaydı iyiydii :)

Eee malum yaz aylarındayız biz de aldık dondurmalarımızı, oturduk bir parkta  - kuşlar, ağaçlar, renk renk çiçekler, eski çeşmeler, çocuklar, gülüşmeler- ooohhh değmeyin keyfimize :)

Dondurmamı yedikten sonra ellerimi yıkarken annişkom her hareketimi çekmiş. O yüzden biraz salaş fotoğraflar ama olsun doğallık her zaman iyidir öyle değil mi? :)

Annişkomla ergen gençler gibi kendimizi çekerken. MaşaAllah benden güzel bu hatun yahuu :)

Düğün salonuna gidene kadar eğlenceli, hareketli, güzel bir zaman geçirdim ama salona gidince kasılmaya başladım. Aslında çok güzel bir yer, servisler vs süper. Ama n'apım işte ben oldum olası bu sosyete mekanlarını sevmemişimdir. Aşırı lüks bana hep soğukluk ve mesafeli hissettirmiştir..
Bildiğimiz halaylı, göbek atmalı, kahkalarla gülmeli, eğlenmeli bir düğün değildi anlayacağınız..
Tekstil dünyasından paralı ve kısmen göbekli amcaların bir daveti gibiydi. -Aralarında yakışıklılar da yok değildi tabii :)-
Ama ben her zaman olduğu gibi yine kendim olmaya devam ettiğimden şaklabanlıklar edip anneme, ananemlere, dayılarıma vs bulaşıp eğlenmeye ve onları da eğlendirmeye devam ettim tabi ki de :)
Bütün masalarda somurtkan, ara ara ayıp olmasın diye selamlaşırken küçük tebessümler sunanların aksine Kocaman Kocaman gülücüklerimi etrafındakilere de bulaştırarak gülüp eğlenmeye devam ettim..

Halamın torunu.. Cimcime çok cilveli çok tatlı ama düğünün sonlarına doğru yorgunluktan ne hale geldi baksanıza :)

Ve düğün sonunda damadın ablaları ile vedalaşırken hepsi bana "Seni tanıdığıma sevindim, çok cana yakın, çok tatlısın, daha sonra mutlaka gel, düğün telaşından hiç ilgilenemedik sizinle ve siz hemen geri dönüyorsunuz olmadı böyle.." falan dedi.
-Düğün sahibi annemin amcası ama bizler farklı şehirlerde ikamet ettiğimiz için çocuklarıyla birbirimizi tanımıyorduk. Sadece annemin amcasını, yengesini ve bir tane kızlarını tanıyordum.-
Bu sözleri duyunca o kadar mutlu oldum ki. Sevgili anneciğimin de yüzünde kocaman bir gülücük oldu ve bana tatlı tatlı baktı.. O an mutluluğum kocaman kocaman oldu. Annemin o bakışına bayılıyorum çünküüü :)

Gecenin 1:30'u atladık arabaya ve İstanbul'a doğru yola çıktık. Ben annem, halam ve halamın iki oğluyla - yakışıklı abiciklerim - birlikte..

Sabaha karşı 4-5 gibi 2. düğün sahibi olan halamlarım evindeydik.. Bundan sonrakileri diğer postum da yayınlayacağım. Şimdilik Hoşçakalın :)
Sevgilerimle;

KoreAngel