Selamlar Olsun Efendim ~~

Çokkk yorgunumm! diye bir giriş olur mu? E ben yaptım oldu işte :)
Benim daha ev taşıma olaylarım bitmeden bir de bu düğünler başladı.
Sırası mıydı şimdi arkadaş?
Zaten yorgunluktan ölüyorum.. Bi de bizimkiler tutturdular bu sefer erkek gibi kot pantolon giymeyeceksin hanım hanımcık olacaksın diyeee.. -Amannn zaten benim de başka derdim yoktu di mi?-
Ve ben ne giycem saçlarımı nasıl yaptırcam derdinden deli olmak üzereyim.
Yanlış anlaşılmasın hhiiççç kokoş falan değilim ama aile düğünü işte ille tutturdular. İsyan edesim vardı ama kıyamadım annişkoma ve dün gittik alışverişe.
İşten çıkmışım 2 saat yol gitmişim . Otobüste ve metrobüste ezilme tehlikeleri atlatmışım saat olmuş 20:30 biz meydana yürüyoruz. O kıyafetler alınacak illee.


Neyseee girdik bir kaç mağazaya ama tam gıcık müşterilerden oldum. Hiç bişeyi beğenmiyorum. Çalışanların "Allah'ım nerden çıktı bu? Tam paydos edeceğiz uğraştığımız tiplere bak yaaa" dediklerini hisseder gibiyim :)
Daha fazla sinirimi bu garibanlardan çıkarmayayım deyip elime bir iki bir şey alıp kabine girdim..
Tabi ki de yine pantolon aldım :) Ama bu sefer kot ya da annenim deyimiyle erkek tipi değil. Daha şık hoş kadıncık bir pantolon :) Üzerine bir de gömlek.. Hayatımda ilk defa kendime gömlek alıyorum.
-Napım ama sevmiyorum arkadaş zorla mı? =)-
Kabinden çıktım annecim şok - Adı gibi gözleri de gülüyor karşımda :)-
"Heeyy Maşallah sen benim kızıma da bak hele! Bakk annecim ne kadar güzel oldun. İlle inat ediyorsun o sana yakışmayan çirkin şeyleri giymeye" diye devam etti işte...
Aslında ben de beğenmiştim kombini ama yelkenleri hemen suya indirmemek adına bir kaç burun kıvırdım :)
O kadar yorgun olmama rağmen biriciğimin bakışları, gülüşleri bana bütünnn yorgunluğumu unutturdu ve onun seveceği tarzda bir pantolon daha denedim.
"Bu nasıl olmuş bayan" diye anneme sorunca elemanlar sırıtmaya başladı. Annemle olan muhabbetimizi gördükçe "bunlar nasıl anne-kız böyle" dediklerine eminim :)
-Sonuçta anneciğimin isteğine uygun şık şık kadın kadın bir iki bir şey aldık işte.. -

Ben tam bu hengame bitti kurtuldum derken bir de topuklu ayakkabı muhabbeti başlamasın mı? Tanrım converse giyemez miyim?? Tamam topuklu ayakkabıyı da çok severim inkar etmiyorum. Ama onlarla halay çekmek, oradan oraya koşturmak sonraki 3 gün boyunca zavallı ayaklarımın çok ağrımasına sebep oluyor.. Tabi bunlar anneciğim ve yengeciğim için bahane değiller..
Neyseee anlayacağınız bugün de sanki hhhiiiççç yorgun değilmişim gibi gidip kıyafetime uygun bir ayakkabı seçeceğimm..
Umarım düğün eğlenceli geçer de çektiğim bu eziyete değer.

Not: Yaşanan olaylardan dolayı benim de moralim çok bozuk. Arkadaşlarımın çoğuyla tartışıp, ters düştük.. -Herkeste bir offf n'olcak şimdi havası var...- Ama artık bu konunun kapanmasını ümit ederek normal hayata dönmeye çalışıyorum. Lütfen sizler de daha umutlu ve gülen gözlerle bakın artık etrafınıza arkadaşlar. Kötülükleri düşünmekten vazgeçin ki gerçekleşmesinler..

Sevgilerimle;

KoreAngel